జయప్రభాశర్మ

"Nakkalollu" అయ్యా నమస్కారం!.బాగున్నారా!. మరేంలేదు! నాగురించి చెప్పుకుందామని వచ్చానయ్యా!. కాస్త ఓపిగ్గా వినాలిమరి.మేము నక్కల కులస్తులం.నక్కలోళ్లు అంటారు మమ్మల్ని. మావృత్తి వేటాడ్డం. మేముకూడా సంచారజాతి కులస్తులమే. ఒకేదగ్గర నివాసముండకుండా ఊర్లు మారుతుంటాము.తెల్లారి లేచిన మొదలు మళ్ళీ చీకటి  పడేవరకు చెట్లనక,పుట్లనక తిరిగి అలసి వస్తుంటాము.  ఒంటిమీద చిన్న గోచీగుడ్డతప్ప,ఇంకేమి ధరించము. చేతిలో గునపము,బొరిగి మా ఆయుధాలు.మేము ఆడ,మగా అనీ లేకుండా ఇంటిల్లిపాది వేటకి వెళ్లి వస్తుంటాము. మా వేటలో ఎక్కువగా పాముల్ని వేటాడి పట్టుకుంటుంట్టాము. అందులో ప్రత్యేకంగా నాగుపాములు,జెర్రిపోతుల జాతికి సంబంధించి అధిక ప్రాధాన్యత ఇస్తాము. అవి దొరికిన రోజు మా ఆనందానికి హద్దే ఉండదు. అంత సంబరపడిపోతాము.అవి ఎక్కడున్నా ఒడిసి  పట్టుకోవడంలో సిద్ధహస్తులం మేమె. మేము కచ్చితంగా ఎక్కడఉన్నాయి కూడా చెప్పగలం.మానుంచి తప్పించ్చుకోవడం వాటి తరం కాదంటే నమ్ముతారా!. అందుకే పాము ఎవరింటికి వచ్చిన పల్లెల్లో మమ్మల్ని పిలిచి తీసుకెళ్లేవారు. మరి మాకు ఇలాంటి పాములు దొరికితే యెగిరి గంతులేస్తాము. వీటి చర్మాన్ని ఒలిచి ఊరబెట్టి ఉప్పులో,ఆప

"Malle Puvvu" బొండుమల్లి,దొంతిమల్లి, సిరిమల్లి,మరుమల్లి, కొండమల్లి, అడివిమల్లి, పందిరిమల్లి,జాజిమల్లి కాడమల్లి.  మధుమాస వేళ!మరుమల్లి రాక!........ఆహ! ఓహో!. వసంతం వహ్వా! వాసనల హేల!......ఆబ్బబ్బబ్బా! ఆపవమ్మా గోల!.     ఏవిటీ! గోలా! నా పేర్లు ఎన్నున్నాయో చెబుతుంటేను!విసుగా!. ఫిబ్రవరి వచ్చిన దగ్గరనుంచి నాకోసం యెంత పరితపించిపోయి, ఎదురుచూస్తుంటారో! పల్లీసుపెట్టుకొని! మరెందుకమ్మా!. పోదురూ, మీరు మీ బడాయీను!. అంత పరిమళం వెదజల్లే కుసుమాన్ని నేనే గనక!. వేసవి చెమటకి తడిసి ముద్దయిపోతున్నా నన్ను మాత్రం వదిలితే ఒట్టు. సాయంకాలం ఎప్పుడవుతుందా, పూలు అమ్మకానికి వస్తాయా, ఎంచక్కా అలా షికారు చేసి వద్దామా, అనీ ఇవే ఆలోచనలు. యిహ!  పరిమళ ద్రవ్యాల వాళ్ళైతే మరి చెప్పటానికి లేదు.విపరీతంగా తీసుకెళ్లి వాడుతుంటారు.అగరుబత్తి తయారీదారులు అసలు వదిలేది లేదు. అంత మోజన్నమాట. సబ్బులు,క్రీములు,పౌడర్లు యిలా ఎన్ని వ్యాపారాలు నావల్ల జరిగి లబ్ది పొందుతున్నారో. అసలు నేనంటే ఇష్టపడని వారు ఎవరు చెప్పండి! మన లెక్కే వేరు.పెళ్లిళ్ల సీజను వస్తే, మనదే హడావిడి, ఎక్కడ చూసినా.    పెళ్ళికొడుకు,పెళ్లికూతురు మెడలో దండలు, పెళ్లి పూ

Visakha Sagara Theeram హాయ్ అండీ! నేను! విశాఖ సాగర తీరాన్ని!.ఆసియాలోనే అతి వేగంగా అబివృద్ది చెందుతున్న ఈ నగరానికి మరింత వన్నెతెచ్చిన గొప్పతనాన్ని.. నన్ను చూస్తే చూపు తిప్పుకోగలరా?. ఊహు!చూస్తుంటే చూడాలనే అనిపిస్తుంది.వదిలి రాబుద్ధి కాదు.ఎంత సేపైనా అలా ఉండిపోవాలనిపిస్తుంది. ఎందరో పర్యాటకుల మనసు దోచిన దాన్ని. రామకృష్ణ తీరం, రుషికొండతీరం, యారాడ తీరం,భీమిలి తీరం,గంగవరం తీరం ఇలా మరెన్నో తీరాలు మా విశాఖ సొంతమండి. డాల్ఫీన్స్ నోస్ కొండల్ని తాకుతూ,ఎంత ఉత్సాహంగా ఉరకలేస్తుంటానో రోజు. ప్రపంచ వ్యాప్తంగా పర్యాటకులొస్తుంటే, ఆనందంతో పొంగి పొరలి,యింకా ఎగసి, ఎగసి పడుతుంటాను. నన్ను చూసిన సంతోషంలో చిన్న,పెద్ద అనకుండా కేరింతలు కొడుతూ,నేనొచ్చి పాదాలు తడుముతుంటే,మైమరచిపోయి ఇంకొచెం ముందుకు వచ్చేయడం అదీ చేస్తుంటారు. పాపం గల్లంతవుతుంటే నేను మాత్రం ఏం చెయ్యగలను! బాధపడటం తప్ప!. అప్పటికీ హెచ్చరిస్తుంటారు. వింటేనా!. పాపం నన్ను చూడ్డానికి వచ్చి నా పాల పడిపోయారంటే చెప్పలేని మనోవేదన అనుభవిస్తుంటాను. గజ ఈతగాళ్లు అందుబాటులో ఉంటూ రక్షించే ప్రయత్నం చేస్తున్నా,ఒక్కోసారి విఫలమవుతుంటుంది. ఎక్కడో పుట్టి, నాలో ఐక్యం కావటం మ

Povvaaku పొవ్వాక్కాడా!ఎవులికి తెలుసునో సెప్పండి! అచ్చే తెలుస్తాది. ఎలాగ తెలుస్తది. ఒలమ్మ! నను సెబుతాను యినండి.యి మాటంటే  సాలు మా ఆడోళ్లకి, మొగోల్లకి గొప్ప యిట్టము. మా కాసి బాగా పండిత్తాము. ఏటనుకుంటన్నారు! మరేటి కాదు బాబు! మీరు సదువుకున్నోళ్ళు, అంసేత,పొగాకు అంటరు. మాకేటి సదువా ఏటా? మోటోల్లము పొవ్వాకు అంతము. అదన్న మాట! పోవ్వకు బాగా పండిన తర్వాత ఎండబెట్టి, ఎండలోన అనుకుంట్టన్నారు! కాదమ్మో!ఎండబెట్టికండిమా! పాడైపోద్ది! మన యింట్లోన ఆరబెట్టినట్టు, ఏలాడగట్టాల. అప్పుడు తీసి సుట్టలు సుట్టుకొని, నోట్లోనెట్టి వూదితే,ఎలాగుంటాది, అంటననుకుంటన్నారు. నీనలపింటి మాట్లాడతాను.తప్పుకదూ! యిప్పుడికే ఎలాగంటే అలాగున్నారు.యిలపింటివి ఆలకిస్తే తిన్నగుంట్టారు. అప్పుడైతే మావోల్లు అదే పని.అడ్డపోగనెట్టుకొని గుప్పు గుప్పుని కాలిస్తే,గొప్పగుండేది.అలేటైనారందుకే!. అదేటమ్మ!ఆ జబ్బు!కేన్సరట!. ఒలమ్మ! నీకేటి పట్టుకున్నాది! యిన్రా నాయన! అని తల బాదుకున్నా యిన్నారా! ఎటైనాది. ఎప్పుడు సూడో, సుట్టలు కట్టడం, ఎట్టడం!  సుట్టలు కట్టడం, ఎట్టడం!. పోవ్వకు పంట ఎలాగ పండించొలు. ఎటుకాసనుకుంటన్నారు! మాది!. వోయిజాక్కి దెగ్గిరే! నాగావొలి, ఒం

Pani Puri బండి,ముచ్చిసంచి, సిల్వర్ బిందె, ఓ ప్లాస్టిక్ బకెట్టు! కనిపిస్తే!టక్కున కాళ్ళు ఆగిపోవడమే.ఏవంటే!పానీపూరి సీను అదంతా. చంపేస్తున్నార్రా బాబు. భరించలేక చస్తున్నాను.ఇంట్లొ చేసుకు తగలడచ్చు కదా!.అబ్బే! వాళ్ళావిడ కందిపోదూ. ఇది బావుంది!. అనారోగ్యలొచ్చాయంటే రావా మరి!. ఎక్కడో నీళ్లు పట్టేసి,ఆ బిందైనా తోవకుండా,ఎప్పుడో చేసిన గుల్లలు, వాటిలో కుక్కేసి కూర, ప్లేటులో పెట్టేసి ఇస్తే,ఎగరేసుకు తినెయ్యడమే. ఆత్మారాముణ్ణి క్షోభ పెట్టవన్నమాట. ఆకలేస్తే ఏదో గడ్డి కడుపులో తోసెయ్యడమే. అదే! "మమతా మోహన్ దాసు" పాట, ఏంటది! ఆ! గుర్తొచ్చింది,"ఆకలేస్తే అన్నం పెడతా, అలిసొస్తే" వద్దులెండి, బాగోదు! ఓయబ్బో! ఏం హుషారొచ్చేసిందో గురుడుకి. తగ్గు!తగ్గు! చిందులేసేవో మీ ఆవిడ చేతిలో ఐపోతావు సుమీ!. అసలు విషయం మరచిపోయాము.ఆ చెయ్యి బిందెలో ముంచేసి యిస్తుంటే ఏవి అనిపించిందా. అందులో ఆషాడం, ఈగలు ముసురుతుంటే జబ్బులెందుకు రావు. మనం కోరి తెచ్చుకున్నవే అన్నీను. శుభ్రత, పరిశుభ్రత అని ఎందుకన్నారు. మాకు తెలుసులేవమ్మా! ఈ డైలాగు. "అసెంబ్లీ రౌడీలో" బ్రహ్మానందం గారు అన్నారు, పాకీజాతో.....అనీ అంటారని నాకు త

vanaprastha ashram నవమాసాలు మోసి, పెంచి పెద్దచేసి, పిల్లలే సర్వస్వంగా భావించి, ఎన్నో త్యాగాలు చేసినా,గుర్తించని స్థాయికి ఎదిగి, కన్నతల్లితండ్రులే భారమని తలచి, ఎప్పుడు వదిలించుకుందామా అనీ, వెయ్యి పన్నాగాలు పన్ని, ఆఖరికి అనుకున్నంత పని చేసి చేతులు దులుపుకున్న ఘనులు మావారసులు.  అనారోగ్యంతో బాధపడుతూ,కడుపుకింత తిండిలేకా,కట్టుకోడానికి మారు బట్టలేక,ఎవరికి చెప్పుకోవాలో మా బాధ తెలియక, ఎక్కడికి వెళ్ళాలో అర్ధం కాక, అందరు వున్నా,ఎవరు లేని అనాధల్లా ఉన్న మమ్ము ఆదుకొని అక్కున చేర్చుకున్న వృద్ధాశ్రమం మా వానప్రస్థాశ్రమం. ఇది మాలాంటి అభాగ్యుల పాలిట అదృష్ట నిలయం. మా కడుపున పుట్టకపోయిన, ఏ రక్త సంబంధం లేకపోయినా, ఏ జన్మలో మేము చేసుకున్న పుణ్యమో, ఏ ఋణానుబంధమో" నివాస్" అన్న పేరుతొ ఉన్న కొడుకుని మాకు భగవంతుడు ప్రసాదించాడని రోజు కనిపించని ఆ దేవుడికి , కనిపించే నివాసనే  దేవుడిని ప్రత్యక్షంగా చూస్తూ మనసులో కృతఙ్ఞతలు తెలుపుకుంటుంటాము. అందుకే అంటారు," దైవం మానుష రూపేణా" అనీ.  మనిషి రూపంలో భగవంతుడు వస్తాడని. ఆ బ్రహ్మ మనిషి బొమ్మ తయారు చేసి,ఊపిరిపోసి,అలసిపోయి,చివరిగా నుదుటి రాతరాసేవేళకి బహుశా

NAANANDI BABU "నే పాడితే లోకమే పాడదా, నే ఆడితే లోకమే ఆడదా".....ఏవిటీ! నువ్వు పాడితే లోకం పాడుతుందా నువ్వు ఆడితే లోకం ఆడుతుందా!....బాగుంది నాయనా బాగుంది!. " నా పాట పంచామృతం"....ఇదొకటా!........ అవును! డౌటా? శాస్త్రీయ సంగీతంలో నిష్ణాతుణ్ణి కాకపోవచ్చు! స్వరాలతో సయ్యాటలాడకపోవచ్చు! కానీ! సామాజిక గీతాలతో ఆకట్టుకున్నవాణ్ణి.    ఓహో! తమరి నామధేయము?.....దేవిశ్రీ!.  అయ్యా! మీ జన్మస్థలం?.......విజయనగరం జిల్లా, పార్వతీపురం తాలూకా, పెద్దింపేట అను గ్రామము......మీయొక్క విద్యాభ్యాసము ఎచట కొనసాగినది?. పార్వతీపురం పట్టణంలో కొనసాగినది. అటులనా! ప్రస్తుతము మీ నివాస స్థలము?.......విశాల హృదయులున్న విశాఖపట్టణము. ఓహో! విశాఖయా!.   మీరు ఏరకమైన పాటలు ఆలపించుచుంటిరి?.......సమాజహితం కోరి రచనలు చేస్తూ, ప్రజాగాయకుడినై,అన్ని ప్రదేశములు చుట్టి, పాటే ప్రాణంగా బతుకుచుంటిని.   ఆనందము!   మీవంటి గాయకుల పరిచయము మా మనసునకెంతో సంతసము.  అంతటితో ఆగవలదు! భవదీయుడు "దేవిశ్రీ"  మిక్కిలి పేరు గాంచిన ఒక జానపదగీతాల కార్యక్రమానికి "న్యాయనిర్ణేతగా" వ్యవహరించిన తీరు బహు ప్రశంసనీయము.  వహ్వా! వహ్వా

POTLAKAYA POURUSHAM పొట్లకాయలా ఉంటాడు. పొట్లకాయలా పెరిగాడు. అబ్బా! పాముల్లా ఉంటాయి బాబూ! తినాలంటే! అనీ అసహ్యించుకుంటారా!. ఏం! నేను అన్ని కూరగాయల్లాంటిదాన్నే కదా!. ఏవిటో ఆ మాటలు, వాళ్ళూను.ఓ గింజ పడేస్తే చాలు. నీళ్లు పోసిన, పొయ్యకపోయినా,అలా అల్లుకుపోతాను, ఏ కంపకో, కర్రకో. ఏ రకమైన ఇబ్బంది పెట్టను గాక పెట్టను. వుడవమని చెప్పను. గొప్పు పెట్టమని అడగను. ఎరువు వెయ్యమని గొడవ చెయ్యను. ఎంత మంచిదాన్నో నాకు నేనే చెప్పుకోవలసి వస్తోంది. అసలు! నేనెంత రుచిగా ఉంటానో తెలుసా?. ఎంచక్కా,పప్పు కూర చేసుకోవచ్చు.వేపుడు వేయించుకోవచ్చు.  బియ్యం నాన పెట్టి  మెత్తగా రుబ్బుకొని, పాలు మస్తుగా పోసి, పంచదార వేసుకొని, పొట్లకాయ వేసుకొని చేస్తే వదుల్తారా! పొట్లకాయ పరమాన్నం అనీ, తింటే, మళ్ళీ మళ్ళీ చేసుకు తినాలనిపించేలా ఉంటుంది. కొబ్బరి వేసి చేసిన కూరైతే మాటలుండవ్. అల్లం కారం ఐతే జిహ్వ లేచొస్తుంది.  చిన్న చిన్న ముక్కలుగా చేసుకొని, కమ్మటి పెరుగు వేసుకొని పచ్చడి చేస్తే అద్భుతః.. ఏవనుకుంటున్నారో!ఆడిపోసుకోకండి! ఎలా పడితే అలా మాట్లాడుతూ. ఇంకోటి చెప్పనా! నేను రెండు రంగుల్లో దొరుకుతాను. ఆకుపచ్చగాను, తెలుపుగాను.చారల్లేకుండా, చా

చిత్రం: స్టూడెంట్ నెంబర్,వన్. పడ్డానండి ప్రేమలో మరి. పేరడీ సాంగ్. ఆ: అమ్మమ్మో ఓలమ్మో అయ్యో ఏం సేతు ఈ మొగుడమ్మో నన్ను నట్టేట ముంచారు నా ఓళ్ళంతా నన్ను యిడి సేతిలో పెట్టి జారుకున్నారంతా ఆళ్ళకేమొచ్చిందో ఆళ్లకేమయ్యిందో బతుకు బుగ్గిపాలు సేసి ఆడుకున్నారంతా మయరోగం రావాలంటా మాడి మాడి సావాలంటా నిజంగా నిజంగా. యిలా శాపాలు ఎట్టేస్తున్నా. చరణం: ఆ: మంచి కాంత దొరికె వద్దు నువ్వు ఏనాటికి ఈ మాట నికరమమ్మా నీకు ముమ్మాటికీ "ఓహ్హోహ్హో ఒహోహోహో" ఆ: బండరాయి తెచ్చి పచడి చేస్త నీ బుర్రనీ బంతి ఓలే ఆడుకుంట సూడు నా సుర్రూనీ "ఒహ్హోహ్హో ఒహోహోహో" ఆ: అమ్మమ్మో గయ్యాళి గంప ఆ: అరిచేవో తీస్తా దుంప ఆ: చెప్పిన మాట వింటాలే ఒలవకమ్మ తాట. చరణం:ఆ: సచినట్టు మాట వింటే నీకు తోడైవుంటా నా మాట వినకపోతే నీకు చావేనంటా "ఓహ్హోహ్హో ఒహోహోహో" ఆ: నీ కాళ్ళు మొక్కుత సచ్చినట్టు పడిఉంటానే నీ నోటికింక తాళమేస్తె బతికిపోతానే "ఓహ్హోహ్హో ఒహోహోహో" ఆ: సంకటమే కట్టింది ఆ: బతికుంటే బలుసాకు ఆ: కాళ్ళకాడ పడివుండు కానిదానవనకు

"Bore Baavi" గొయ్యి తీసి వదిలేస్తారు.మూతలైన వెయ్యరు. నాకేం తెలుస్తుంది!. అక్కడకి వెళ్లకూడదని.వెళ్తే ప్రాణం పోతుందని. అసలు ప్రాణం అంటే ఏంటో తెలిస్తేగా. వచ్చి రాని మాటలు, అప్పుడే చిట్టి చిట్టి పాదాలతో నడక. అమ్మేమో పనిలో ఉంటుంది.అక్కలకి, అన్నలకి అప్పజెప్పాననుకుంటుంది.నేనేమో వాళ్ళందర్నీ చూస్తూ, తెగ పొంగిపోతూ, చప్పట్లు కొడుతూ వెళ్లి గోతిలో పడిపోతే,ఎవరు చూస్తారు. ఎలా తెలిసేది. తెలిసేసరికి ఈ లోకాన్నే విడిచి వెళ్ళిపోతాను.పాపం నవ మాసాలు మోసి, నన్ను కనీ పెంచుతున్న అమ్మ ఎలా తట్టుకుంటుందో అనీ భయమేస్తుంది. వెతికి, వెతికి ఆఖరికి ఎలాగోలా తెలుసుకొని,గొగ్గోలు పెట్టి, అందర్నీ పిలిచేసరికి అంతా అయిపోతుంది. అప్పుడు ప్రభుత్వ యంత్రాంగం అంతా తరలివస్తుంది. వచ్చినా ఫలితముంటేగా!. రాత్రి, పగలు,నిద్రా హారాలు మానుకొని, ఎంతో ఖర్చు పెట్టి నాకోసం ఎంతో యాతనపడతారు. నాకోసం తెగ ఆత్రంతో అందరు ఎదురుచూస్తుంటారు. ఏ సంబంధం లేకపోయినా, ఆరోజు నాకు అందరు ఆప్త బంధువులే. అక్కడున్న వారే కాదు ప్రపంచవ్యాప్తంగా, ప్రతీ ఒక్కరు నే బ్రతికి బట్ట కట్టాలని, కనిపించిన దేవుళ్ళకు మొక్కుతూనే వుంటారు. అంతటి ప్రేమను పొందిన నేను ఉంటే య

boodida gummadikaya నాపేరేమో బూడిద గుమ్మడికాయ, పుల్లగుమ్మడి కాయ అని కూడా పిలుస్తారు. నేనంటే వల్లమాలిన ప్రేమ.కానీ గమ్మతేంటంటే నన్ను పెంచరు.ఎక్కడైనా తేరగా దొరికితే మాత్రం వదలరు. నా పుట్టుక సాధారణంగా పెంట కుప్పలమీద, వ్యర్ధపదార్ధాలు పడివున్నచోట ఎక్కువన్నమాట. నే పువ్వుపెట్టి అందుకొచ్చిన దగ్గరనుంచి నా వైపే చూపులన్నీ.     లేతగావున్న పిందెలయితే సాంబారులో వేస్తె బాగుంటుందని కొందరు, కూరచేస్తే  ఎంత రుచిగా ఉంటుందో అని కొందరు కోసేసి పట్టుకుపోతుంటారు. ఇంకొందరు ముదిరితే వడియాలు పెట్టుకోవచ్చని నావంకే ఎప్పుడు పెరుగుతానో అనీ ఒకటే ఆత్రంగా చూస్తూ వుంటారు. బజార్లో అమ్మకానికి పెడుతుంటారు. కానీ ఎందుకు డబ్బులు దండగని యిలా దోచేస్తూవుంటారు. మీకు తెలుసా ఆగ్రాలోనైతే నాతొ చేసిన స్వీటు అత్యద్భుతంగా ఉంటుంది.  తింటుంటే తినాలనిపించేట్టు. ఆగ్రా రైల్వేస్టేషన్లో కూడా నన్ను అమ్మకానికి పెడతారు.మధురలో శ్రీకృష్ణపరమాత్ముడికి నన్నే నైవేద్యంగా కూడా సమర్పిస్తుంటారు. ఇహ ఎక్కడ దిష్టి తియ్యాలన్న నేను సిద్ధంగా ఉండాల్సిందే. గృహప్రవేశాలైతే ఇంటికి, ఇంటివారికి దిష్టి తగలకుండా వుండాలని, నన్ను యింటి ప్రవేశ ద్వారం వద్ద నన్ను వేలాడదీసివ

MANCHI MUTYAM మిల మిల  మెరుస్తాను. నన్ను ధరిస్తే ఒంటికి చాలా మంచిది. అందంలో నాకు పోటీ ఎవరులేరు. పూర్వీకుల దగ్గరనుంచి ...ఇప్పటి తరం వరకు నేనంటే మహా మోజు. నన్ను పట్టుకొని ఎన్నోవాటితో పోలుస్తుంటారు.ఇంతకీ ఎవరమ్మా నువ్వు!...తెగ వాగుతున్నావ్!.    వాగడమేమిటీ!నిజం చెబుతున్న.  నా పేరు"ముత్యం". నేను కంటపడితే! వేలం వెర్రి!. వదుల్తారా!.   మనదేశంలోనే కాదండీ! ఇతర దేశాల్లో కూడా తెగ వ్యామోహం. రక రకాల డిజైన్లతో, నన్ను కంఠాభరణాలు,లోలాకులు,చేతి వుంగరాలు, బ్రేసులెట్లు, చేతివాచీలు, గాజులు ఇలా ధరిస్తుంటే ఎంత ఆనందపడతానో!. నాపైన వాత్సల్యం రోజు రోజుకి పెరిగిపోతుంటే ఆశర్యమేస్తోంది.  కెంపులు, పచ్చలతో చేసిన నగల్లో కూడా నే దర్శనమిస్తుంటాను. నవరత్నాలలో నేను ఒక స్థానం సంపాదించిన ఘనత నాది. జ్యోతిష్యులు! చాల మంది! నా గురించి చెబుతూ వుంటారు. ఎంతో మంచిదని, మీరనుకున్నవన్ని నెరవేరుతాయని, అందువల్ల ధరించండని. కెంపులు, పచ్చలు, వజ్రాలు, వైఢూర్యాలు ఎవరు పడితే వారు చూసుకోకుండా ధరించకూడదు. కానీ!నా విషయంలో అలా కాదు! ఎలాగైనా సద్దుకుపోతాను! ఎవర్ని యిబ్బంది పెట్టను!అందుకె చాలామంది పెద్ద పట్టించుకోరు! ఆ!పర్వాలేదు!మా ముత

Cup Coffee  ఎవర్రా!నన్ను వదల్రా! చంపేస్తున్నారనుకో! ఇంత మోజా నేనంటే! ఎలా తప్పించుకోవాలో తెలియలేదు నాయన! మీకు పుణ్యం ఉంటుందర్రా! అరిచీ గీ పెట్టినా వినిపించుకోరా! ఏంటీ మొండి వైఖరి!అమ్మో!అమ్మో! నీరసం వస్తోందమ్మా!.     ఏవిటీ రంకెలు! ఎవరు నువ్వు!.  ఎవరు నువ్వా!. ఎవరు ఊదుకుంటూ తాగుతారో అదే "కాఫిని"!.  ఇప్పుడడిగావుగాని ఇంకెప్పుడు అడగక. అబ్బో! కాఫివారా! ఎవరో అనుకొంటిని! క్షమాకరో!. టీకే! మేటరు కొద్దాం!. అవునూ! ఉదయాన్నే లేచిపోయి పెద్ద పనున్నట్టు! గుడ్లగూబలా నాకోసమే వెతుకులాట! ఎక్కడున్నానో అనీ దేవులాట!.  మొహం కడిగి కొందరు,మొహం కడక్క ఇంకొందరు! ఇది ఏవైనా బాగుందా!ఎక్కువ నన్ను సేవించకూడదురా బాబూ అన్నా! పెడా చెవిన పెడతారా! నాలో కెఫిన్ అనే చెడు పదార్ధముంది మొర్రో అని గోల చేస్తున్నా వినరా!.  బీ.పీ, షుగరు ఉన్న వాళ్ళైతే, నన్ను ఎంత దూరంగా ఉంచితే అంత మంచిది. ఓ..రాజావారిలా, కాలుమీద కాలు వేసుకొని,తాగుతుంటే! నాకొస్తుందీ మంటా! ఇంతా అంతా కాదు. దానికి తోడు తాగుతున్నప్పుడు! రోత పుట్టే సౌండొకటీ!.   అయినా! మిమ్మల్నని లాభమేంటిలే! ఆ బ్రిటిషు వాళ్ళు, ఓ యేలుబడి ఏలారు చూడు! అప్పుడు మప్పేసి పోయారు! ఠికానా ల

Adhurs Apartment  ఏవిటీ! ఇండిపెండెంట్ హౌసా! కొంటావా!. వామ్మో! వద్దురా బాబూ! ఎవడుపడతాడు ఆ పాట్లన్ని.  ఎంచక్కా!అపార్టుమెంటనుకో! హేపీగా డబ్బులు పడేసి కొనేస్తే! మరి వెనక్కి తిరిగి చూడక్కర్లే. మొత్తం మీద కొట్టుకుపోతాయ్. కమిటీ ఉంటుంది కదా!...ఎంచక్కా వాళ్ళ బుర్ర తినొచ్చు! పొతే పోయాయి డబ్బులు! యెంత ఖర్చు పెట్టుకుంటున్నాం కాదు! ఇదొక లెక్కా!. సెల్లార్లో, మన ఫ్లోర్లో,బల్బు వెలగలేదనుకో, మోటార్ పనిచేయలేదనుకో,మెట్లు అపరిశుభ్రంగా వున్నాయనుకో,అపరిచితులెవరైనా మీదికొచ్చారనుకో, టేంకులో నీళ్లయిపోయాయనుకో, లిఫ్ట్ పనిచేయలేదనుకో, ప్రతీనెలా మనమిచ్చే రూపాయిలో తేడావచ్చిందనుకో! ఇంక చూస్కో! ఐపోయారే!.  అంతే కాదు! ఇంకా విను! వాచ్మెన్ ఉంటాడు. వాడ్ని పట్టుకొని రాచి రంపాన పెట్టొచ్చు. ఎందుకంటె,జీతానికి కుదుర్చుకున్నాము గనక!. కార్లు,బైకులు ధూళి దుమ్ము లేకుండా అదే పనిగా తుడుస్తుంటాడు. ఊరంతా చుట్టబెట్టి, ఏ అర్ధ రాత్రికో ఇల్లు చేరినా! దిగ్గున లేచి గేటు తేయాల్సిందే! లేదనుకో గూబ గుయ్యి మనిపించొచ్చు. మనం రాత్రనక, పగలనక పిలిచినప్పుడల్లా చచ్చినట్టు పలుకుతుంటాడు. కరెంటు పోగానే జెనరేటర్ ఆనవలేదనుకో చచ్చింది గొర్రె! విరుచుకు పడి

News Reporter కాగితం, కలం మా ఆయుధం. అక్షరం మా ఆస్తి. ప్రతి నిముషం వార్తా సేకరణ మా వృత్తి. నా పేరేదైనా,నన్ను మాత్రం" విలేకరి" అనీ అంటారు. అలా పిలిస్తేనే నాకెంతో సంతోషంగా ఉంటుంది. వాస్తవాలతో కూడిన వార్తలను నిరంతరం ప్రజలకు చేరవేస్తుంటే,మాటల్లో చెప్పలేనంత ఆనందమేస్తుంది.నిజం నిర్భయంగా తెలపటమే మా లక్ష్యం. ఏ నిమిషాన ఏం జరుగుతుందో,ఎక్కడికి వెళ్లాల్సివస్తుందో, అనీ అప్రమత్తంగా ఉండాల్సివస్తుంది. మర్దర్లు,మానభంగాలు,దొంగతనాలు, దోపిడీలు, కొట్లాటలు,ఆత్మహత్యలు, ప్రక్రుతి విపత్తులు,రాజకీయాలు,సినీరంగం....ఒకటేమిటి!..ప్రతీ ఒక్క వార్తా మా కంటిలో పడకుండా తప్పించుకోలేవంటే నమ్ముతారా!. వార్త తెలిసిందంటే టక్కున వాలేది ముందు మా విలేకరి. రాత్రయినా, పగలైనా, రాళ్ళల్లో రప్పల్లో రాసుకుంటూ యాతన పడుతూనే ఉంటాము. చిన్న పొరపాటు దొర్లినా, ఎంత వేగం దూసేద్దామా అన్నట్లు ఎదురుచూపులు చూసేవారెందరో. మా కుటుంబసమస్యలు,మా ఆర్ధిక సమస్యలు, అనారోగ్య సమస్యలు, సరదాలు, సంతోషాలు, విందులు, వినోదాలు అన్ని మరచి,ప్రజాశ్రేయస్సుకై పాటుపడుతుంటాము. కొన్ని వార్తలవల్ల విపరీతమైన పరిణామాలెదుర్కోవలసివస్తుంది. ఐనా తలొగ్గక అత్యంత దైర్యంగా మ

Eetha Chettu ఎవరు నాటారు!ఎవరు పెంచారు!. చారెడు నీళ్లు అయ్యో పొద్దామని, ఎప్పుడైనా పోశారా?. అః! ఆ ఒక్కటీ అడక్కూడదు. గాలికి పుట్టి గాలికి పెరిగినదాన్ని. కానీ నా సేవ మాత్రం కావాలి. ఏవిటో సేవలు?. ఓయబ్బో! తెలియనట్టు ఏవిటడగడం!. ఇంతకీ నా పేరు ఏవిటని అడిగారా! ఏ ఒక్కరైనా!.మీరెక్కడ దేవాంతకులు!నా అవివేకం గానీ! పేరు తెలియకపోవడమేమిటీ!. అయినా నా డబ్బా నే కొట్టి ఏడ్వాలి కదా!. నా పేరు" ఈత చెట్టు". ఎక్కడో పుట్టి ,ఎక్కడో పెరిగి, అందుకొచ్చినాక కలుస్తాము. అవునట్టు యీమాట ఎక్కడో విన్నట్టుందే!ఆ!గుర్తొచ్చింది,గుర్తొచ్చింది! స్టూడెంటు నెంబర్ వన్ సినిమాలో పాట కదా! డైరెక్టర్ రాజామౌళిగారు కదూ!మహానుభావుడు ఎంచక్కా తీసాడండి బాహుబలి! అది చిన్నా, చితకా సినిమానా!వామ్మో! తెలుగు చలన చిత్రరంగాన్ని ఎక్కడికో తీసుకెళ్ళాడండి బాబూ!ప్రపంచమంతా జే జేలు పలికిన సినిమా!. యిహ నా సంగతికొద్దాం!పెరిగిన తర్వాత వస్తారా?    అంతవరకూ నావంక చూస్తే ఒట్టు. నా వల్ల ఎన్ని ఉపయోగాలు.  చాపలు,బుట్టలు, ఈతకాయలు,ఈతపళ్ళు, ఈతకల్లు, ఈతకంజి. కొబ్బరి కంజి ఎలా ఉంటుందో అంత కంటే రుచిగా ఉంటుంది కంజి తెలుసా! ఎక్కువ ఇష్టంగాతింటే చిన్న మత్తునిస్తాను

Aakali badha అమ్మగారు! మేమేమో సంచారజాతికి చెందినవారమట. ఊరూరూ తిరుగుతూ,విద్దెలు చేస్తూ,పోగైన డబ్బులతో బతుకు గడిపేవారమట. మా అమ్మ చెప్పింది.నాకు మాట్లొచ్చినప్పటినుంచి తాడు మీద కర్ర పట్టుకొని నడిచే శిక్షణ, మా అయ్య, మా అమ్మ ఇచ్చారమ్మ.  చెప్పిన మాట వినకపోతే, బుజ్జగించి, లాలించి, ఇంకా వినకపోతే, తిట్టి, కొట్టి చేయించేవారమ్మా. కాస్త జ్ఞానం రాగానే, నన్ను పెట్టి ఆటలాడించి,సొమ్ము చేసుకుంటారమ్మా. నాకెంత కోపం వస్తుందో! మళ్ళీ అంతలో సముదాయించుకుంటాను. వాళ్ళు మాత్రం ఏం చెయ్యగలరు! పైసాతోనే కదా! పొట్ట నిండేది!.   అమ్మ, అయ్య కూడా వారి చిన్నతనంలో ఇలా విద్దెలు చేసి పెరిగినవాళ్ళే కదా! అని అనిపిస్తుంది. నాలాగే వాళ్ళ బాల్యం గడిచివుంటుందని, ఒకటికి పదిసార్లు ఆలోచిస్తానమ్మా. పేదరికం ఎంత గొప్పదో కదా!. అందరి పిల్లల్లా బడికెళ్లాలని ఉంటుంది. పలకా, బలపం చేత పట్టుకొని, నవ్వుతూ, తుళ్ళుతూ, గెంతులేస్తూ, అన్నింటినీ మించి బాగా చదువుకోవాలనుంటుంది. కానీ!ఎలా! సాధ్యపడదే! స్థిరంగా ఒకే వూరిలో ఉంటేగా!.  ఒక ఊరినుంచి ఒక వూరికిమారుతుండడమే మా పని...గుడారాలు వేసుకుంటూ. పెద్ద కర్ర చేతపట్టుకొని "హాయ్ విడికి లెస్స, విడికి లెస్స&

YO YO YOUTUBE యూట్యూబునండి బాబూ......యు ట్యూబుని.....మీకు ఏది కావాలంటే అది......ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు....అందించే సత్తా గలదాన్ని.....ప్రపంచవ్యాప్తంగా.....ఎక్కడ ఏది జరిగినా.....బ్రహ్మాండంగా చూపిస్తాను...అంత సమర్ధత వున్నవారు.....ఇంత వరకు ఎవరైనా తారసపడ్డారా.....వుండరు.....నాకు తెల్సు....నేనెంత గొప్పదాన్నంటే....మీలో ఏ కళ వున్నా.....విశ్వవ్యాప్తంగా తెలియబరుస్తాను.....మీరు చేసే సేవ కార్యక్రమాలకి....వేదిక నవుతాను.....రూపాయితో పనిలేని దాన్ని.....ఇంత నిజాయితీగా.....ఈరోజుల్లో.....ఎవరున్నారు చెప్పండి.....ఉంటే అది నేనే......ఎప్పుడు మీరొచ్చినా.....ఆహ్వానం పలుకుతూనే వుంటాను....నాకు విసుగు, విరామం ఉండదు....విసుక్కుంటే మీరే విసుక్కోవాలి.....వింతలు, విడ్డూరాలు.....ఆధ్యాత్మిక కార్యక్రమాలు......సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు.....చలన చిత్రాలు.....ప్రముఖుల ప్రసంగాలు.....విద్య బోధనలు.....మీరేదడిగినా.....సెకెన్లలో అందిస్తాను.....యిలా ఎవ్వరైనా ఉన్నారా....అబ్బే...ఓ పని మీద...మరో పని చేబితేనే....చిర్రు బుర్రులు.....నాకు ఆకలి నిద్ర.....పగలు రాత్రి....కోపాలు, తాపాలు.....యీర్షలు, అసూయలు.....చిన్నా, పెద్దా....పేదా,

Theylu తేలుకుట్టిన దొంగ!....ఎర్రతేలులా మొహం ఇదీనూ!.....అవునూ! ఎప్పుడు ఏదో ఒకటి వాగడమేనా!...ఇంకేం పని ఉండదా!......మీకో నమస్కారంరా బాబూ!....మీ దగ్గర వున్నన్ని మాటలు!.....ప్రపంచం మొత్తం వెదకినా ఉండవేమో!......ఓమాటడుగుతాను!....సమాధానం చెప్పండి!...మీరే గొప్పనుకుంటున్నారా?.....తప్పు!......ఆ ఆలోచన మార్చుకోండి!....సృష్టిలో ప్రతీ ప్రాణి గొప్పదే!....ఇంత తెలివితేటలుండీ!.....గుర్తిచరేం!....ఏదో ఒకటి విమర్శిస్తూనే వుంటారు!....దానికి తోడు సామెతలొకటి!.....అవునండి!.....మాకు రూపు లేకపోవచ్చు!....మేము విష పూరితం కావచ్చు!....కానీ!....మేము కుట్టాలని ఎప్పుడూ అనుకోమండి!....ఏదో మా బతుకు మేం బతుకుతాం!.....మీరే చూసుకోకుండా!....మమ్మల్ని తొక్కడం అదీ చేస్తూవుంటారు!.....దాంతో ఆ గాబరాలొ!....అనుకోకుండా కుట్టాల్సి వస్తుంది!....మీరు మాత్రం!.....ఎవరైనా మీ జోలికి!....అనవసరంగా వస్తే! ఏం చేస్తారు!..ఊరుకుంటారా!.....తాట తియ్యరూ!.......అలాగే మేం కూడా!.....అంతేగానీ హానీ తలపెట్టాలని ఎప్పుడూ అనుకోము!.....అందుకే!.....తెల్లారి లేచి నరుడి కంట పడకూడదనే!.....దణ్ణం పెట్టుకుంటాం!.....కంట పడినా మీరు వొదలరు గనక!....మాకంటే అతి ప్రమాదకరమ

ULLIPAI ఏవండోయ్!....ఇలా రండి!....ఓ మాట చెప్పాలి!...."తెల్లనీ పూలు పూస్తున్న ఉల్లి సిరిమల్లె అవుతుందా"....అనీ....ఓ కవిగారు ఓ సినిమాలో!.....సెలవిచ్చారట!....సినిమా కోసం ఆయన రాశారు!.....బానే వుంది!....మరి నా మనసు?.....ఎంత నొచ్చుకుందో!....నోట్లో ఏదైనా రుచిగా పడితే కదా!.....మనం బాగుండేది!.....తింటే కదా!....ఆరోగ్యం!.....ఆరోగ్యం ఉంటే!.....ముస్తాబు అయ్యేది!....జడలో తురుముకొనేది!....అదే లేకపోతె! .....ఊహు!.....ఎన్నున్నా శుద్ధ దండగ!.....నీరసం తోడేస్తుంటే ఏం షోకులు!.....అంచేత!....ఎవరి గొప్ప వారిది!.....మంచి సువాసన భరితం సిరిమల్లె ఐతే!.....చెప్పలేని రుచినిచ్చేది నేను!.....ఏవిటా పాటలు!...మాటాలూను!......నేను లేక పొతే రోజు గడుస్తుందా!.....పెసరట్టు!...ఉప్మా!...ఉల్లి రవ్వ!....ఉల్లి దోస!...ఊతప్పం....మసాలా కూర!....బిరియాని!....సాంబార్!....ఒకటేమిటి!....ఇందు కలదు అందులేదని సందేహము వలదు! .....ఉల్లి ముందుండున్ సుమ్మీ!...అలాంటి నన్ను ఆడిపోసుకుంటారా!.....పక్కింటివాళ్ళకి కూడా!.....నా వాసన తగిలేసరికి!...నోరూరిపోతుంది!...నేను భూమిలోపల  ఉంటుండగానే!.....నా పైకి ఎగపడతారు!.....ఉల్లికాడలని!.....నా పువ్వుని

ROTI అవునూ!.....తెలీకడుగుతాను!.....మీ వొంటి కొవ్వు తియ్యాలంటే!....నేనుండాలా!.....తుంటి కొడితే పళ్ళు రాలినట్లు!....ఇరవైనాలుగంటలు!....యంత్రంలా నోరాడుతుంటే!....కొవ్వు కాదూ!......నూనెలు, నేతులు చూసి!....వెర్రెత్తిపోతే!....ఒళ్ళు రాక ఎవవుతుంది!.....ముందే జాగ్రత్తుంటే!.....అబ్బే!....జానేదో!.....అంత లేక సంత!...ఓ!...గోధుమ పిండి రొట్టెలు రాత్రి వేళ!....అనీ!...ప్రవరాఖ్య కబుర్లా!.....ఎంత బుద్ధిశాలి బుంగో అన్నట్లు!....ఆ రోటీలు!...ఒకటో రెండో తింటే ఏమో!.....అః...ఓ అరడజను!....దొంతులు పెట్టి లాగించేస్తావా!.....నీ బుర్రంతకూరా!.....ఆ పక్కన!.....పేరుకే రొట్టి గాని బకాసుర తిండా!....నువ్వెందుకు!.....రాలిపోతున్నావ్ అంటారా?.....అనండి!.....మీ గోల" గోధుమ పిండిని".....నేనే గనకా!...నన్ను పిసికేసి!....ఉండ చేసేసి!....కింద మీద తెగ బాదేస్తారా! పల్లెంకేసి!.....ఊపిరాడకుండా!....మూత పెట్టిసి!.....మూల పెడతారా?.....ఉండనీ!....బాగా పొంగుతాయంటారా!.....నన్ను మంట పెట్టి కాల్చిపారేస్తారా!....నా పొంగడం చూసి!.....మీరు పొంగి పోతారా!....పొంగుతున్నాయి, పొంగుతున్నాయి అనీ!.....నన్ను కుంగదీస్తారా!.....పూర్వం నావంక...... ఇం

Nene Addani నాయన మానవా!.....మానను!.    నీకు పుణ్యం వుంటుందిరా తండ్రి!......నాకు పుణ్యం వద్దు!...పురుషార్థం వద్దు!....నాకు మణులు, మాణిక్యాలు కావాలి!.....అలానా!.....ఇంకేం  వద్దా!....ఆలోచించి చెప్తా!....ఓహో!...నీ మొహానికి ఆలోచనొకటి!......నోర్ముయ్!.....వాగావంటే ఏం చేస్తానో నాకే తెలీదు!.....తినేస్తున్నార్రా!....నన్ను పట్టుకొని!....ఇలాగేనా నన్ను బతకనివ్వరా!....అవున్లే!......నాకు గతి లేదు!....మీకు మతి లేదు!.....గతిలేనమ్మకు మతిలేని మొగుడని!.....ఇలాంటివి చూసే పెద్దలన్నారు!....ఈ సోది మాటకేం గానీ!.....నేనెవరో చెప్పలేదు కదూ!....బాబూ!...మహాప్రభో!.....అద్దానిరా!....మీ అందాన్ని మీరే తిలకించే అదృష్టాన్ని!....చస్తున్నాను!.....భరించలేక!....మీరు, మీ సౌందర్యమూనూ!....నన్ను చూసి ఏం రెచ్చిపోతున్నారో!!....ఎప్పుడు నాపైనే ద్యాస!....నా బాధ వర్ణనాతీతం!...తప్పిరి ముక్కులు,బండ ముక్కులు, ఉండ ముక్కులు!......తొర్రి పళ్ళు, పాచిపళ్ళు,పుచ్చిపళ్ళు,బొక్కిపళ్ళు,పారపాళ్లు!....చీపికళ్లు, మెచ్చుడుకళ్లు!.....చేటచెవులు,గూడచెవులు, డొప్పచెవులు!.....తుట్ట పెదవులు, బండపెదవులు!.....తొర్రిమూతి,సొట్టమూతి!.....దెప్పినుదురు, పిల్లిను

Sahanaseeli Server మీకు కావాల్సినవన్నీ తెస్తాము !.....వినయ విధేయతలతో వుంటాము !.....మీరు విసుక్కున్నా!....ఏమి అనుకోము !....బుర్రతినకా!......పేరు చెప్పూ!.....నా అసలు పేరంటూ వున్నా!....తల్లిదండ్రులు నాకు పెట్టింది!..... మర్చిపోతున్నానండీ!.....ఎందుకంటే!.....నన్నందరూ!....."సర్వర్", సర్వరనే పిలుస్తుంటారు కాబట్టి!.....మరి కష్టపడి బతకాలంటే!......ఏదో ఒకపని చెయ్యాలి కదండీ!.....కడుపు నిండాలి కదా!.....అందువల్ల!.....ఉరుకులు,పరుగులు పెట్టుకుంటూ!.....జీవిత పోరాటం కొనసాగించాల్సిందే!.....తెల్లారి లేచి ఆఘ మేఘాల మీద!.......దేవునికి దండం పెట్టి ......బయలుదేరి!.....ఎవ్వరు ఏమి అనకూడదు!...అనీ కోరుకుంటూ!....రోజులాగే పని మొదలెడతాం!.....వచ్చిన ప్రతీవారిని!......చిరు నవ్వుతో పలకరిస్తూ!.....దగ్గరుండి!.....విసుగు అన్నది కనపడనీయకుండా!....విరామం లేకుండా!....అతి ఆత్మీయంగా!.....వడ్డిస్తాం!.....అడిగిన వెంటనే తేలేకపోయినా!....బాగా సర్వ్ చెయ్యకపోయినా!......ఎంతో విసుక్కోని!.....చిట చిటలాడి!....మా  మీద కంప్లైంటు కూడా చెయ్యడానికి వెనుకాడరు!.....కొందరైతే తిట్ల పురాణాలందుకుంటారు!...మనసు ఎంతో గాయపడుతుంది!.......అయ

Dussaluva నన్ను చూస్తే తెగ పొంగిపోతారు!.....పెద్దలు,పిల్లలు!....అందరూను!.....అంత ఆనందం!.....ఏం మురిసిపోతారో!......మాటల్లో చెప్పలేం!....ఇంతకీ!....నేనెవరనుకున్నారు!....మీ శాలువానండీ!....మీ మెడలొ వెయ్యగానే!.......మీ కంటే సంబరపడేది నేనే!.....మీరు ఎంత కోటీశ్వరులైన!....పొందలేని ఆనందం మీ సొంతం!.....నే వచ్చానంటే!.    జీవితాంతం చెప్పుకుంటూనే వుంటారు!....నా గురించి!.....వచ్చిన వాళ్లందరికీ చూపిస్తూ!.....ఎన్ని ఏళ్ళు గడచినా కొత్తగానే కనిపిస్తుంటాను!......మీ కళ్ళకి!.    మిమ్మల్ని గుర్తించినందుకు!....ఆజన్మాంతం రుణపడి ఉంటామని!.....ఎప్పటికి మరువలేమని!.....ఎంతో విశ్వాసం కనబరుస్తూ వుంటారు!....ఏదో గుడ్డ చాల్లే!....అనీ!....ఏ ఒక్కరు విసురు చూపించరు!.....అంత గొప్పతనం నాది!.....కొందరికైతే  మెడలొ వెయ్యగానే నన్ను!.....ఆనందబాష్పాలు!....ఆగవు గాక ఆగవు!.....పూర్వం కాశ్మీర్ శాలువాలు!....అందుబాటులో పెద్దగా ఉండేవి కావు!....కానీ!....ఇప్పుడు భలేగా దొరుకుతున్నాయని!.....ప్రశంసలే ప్రశంసలు!....పట్టు శాలువలైతే కళ్ళు చెదిరేలా వున్నాయి!...నిర్వాహకులు కూడా!......ఎంత మనసు పెట్టి చేస్తున్నారో!.....మంచి మంచి కార్యక్రమాలు!....క

Ammo Selfie నేనంటే!.....విపరీతమైన మోజు!.....తుమ్మినా!....దగ్గినా!....నవ్వినా!....ఏడ్చినా!....గెంతులేసినా!...రాత్రయినా!....పగలైనా!....ఎండైన!....వానైనా!....పడి చస్తారు!....తగ్గమన్నా!....తగ్గరు!.....మీ ఖర్మ!....అనీ!.....చూస్తూ ఊరుకోవలసి వస్తోంది!....నీకేంటి ఆ బాధ!.....అనీ!.....ప్రశ్నించవచ్చు!.....నాకు గాక!....మీకా బాధ!.....ఆ సెల్ఫీ భూతాన్ని!....నేనే గనక!....అదేనండీ!....నా పేరే సెల్ఫీ!....పట్టుకుంది నా పిచ్చి!.....తీసుకుంటున్నప్పుడు ఉంటే ఏమార్చి!....మరిచిపోవాలి నీ గురించి!....అంతే కదండీ మరి!....ఏదో సరదా ఉండచ్చు!...మరీ శ్రుతి  మించితే!.....ఏమవుతుంది!....దేనికైనా హద్దనేది ఉంటుంది!.....లేకపోతె ఏంటీ!...నీకు ఫోటో తీయడానికి!.....మనుషులు కరువైపోయారా?.....కరువైతే మానుకో!.....ఏదో!....చిన్ననాటి స్నేహితులు!....అనుకోకుండా కలిస్తే ముచ్చట!.....వృద్ధాప్యంతో వున్న!....తాతలు, నాన్నమ్మలు ఉంటే!....అయ్యో!...ఏక్షణాన ఎలా వుంటారో!...ఏమో!....అని జ్ఞాపకంగా ఉంటుందని!....తీసుకో!.....బాగుంటుంది!...అపాయకరమైనవి కావు!....తీపి గుర్తులు!.....దానికి అర్ధం వుంది!.....అంతే గాని!.....సముద్రం మధ్యలో కెళ్ళి!......నాచు పట్

"MIC"ASURUDU నేను కనిపిస్తే చాలు!.....పాలు, పరమాన్నమే!....జీవితంలో ఎన్నడూ పొందని ఆనందం!.....కనిపించని బిల్డప్పు!.  ఓహో!....ఎందుకు!......ఎందుకేవిటి!....మైకాసురులన్నమాట!......ఏం చెప్తాను!.....ఎన్నని చెబుతాను!.    అవునట్టు మరిచిపోయాను!.....నా పేరు చెప్పడం!.....నా పేరేనండి బాబూ!.....ఆ "మైకు"!......చంపేస్తున్నారు పట్టుకొని!.....ఆ సుత్తులు వినలేక ఏం ఏడుస్తున్నానో!......పరమాత్ముడికెరుక!.......ఏం  బాదుతున్నారమ్మ!.....ఏ తండ్రి కనిపెట్టేడో గాని!.....నాకే చేతులుంటేనా!.....అంతే సంగతులు!....వేదిక చూస్తే చాలు!.....రెచ్చిపోతున్నారు!.....ఇంతకు ముందు ఇలా ఎరుగుదురా!......వేదిక అంటే ఎప్పుడో గాని కనిపించిదేకాదు!......మైకులంటే!....ఎవరి చేతికి పడితే వారికి ఇచ్చేవారుకాదు!.....ఇప్పుడా!.....వాళ్ళు లేదు!.....వీళ్ళు లేదు!.....అందరు కింగులే!.....పోనీ!.....ఖర్మ కాలి పిలిస్తే!.....గంటలు గంటలు!......ఉపన్యాసాలు!.....పాటలు!......పద్యాలూ!.......వామ్మో!.....పాపం!....సభకి వచ్చేవాళ్ళని చూస్తే యెంత జాలేస్తుందో!.....వెళ్లలేక!.....ఉండలేక!......పడుతున్న అవస్థ చూస్తుంటే!.....ఇళ్ళకి వెళ్లిపోండి!....అనీ చ

NIGHA NETRAM నా కన్ను కప్పి ఏ  పని చేయలేరు!....నేనుగాని ఉన్నానో!....చచ్చేరే!......తాట తీస్తా!.....నన్ను చూస్తే పరుగో, పరుగు!.....అబద్దాలాడేరో!.....ఇంక అంతే సంగతులు!.....అన్యాయాలు! అక్రమాలు!.....జరిగినచోట మూడో నేత్రాన్ని!....శివుని మూడో నేత్రం తెరిస్తే!.....భస్మం ఐపోతారని!.....పురాణాల్లో చెప్పగా విన్నాం!.....కానీ!.....కలియుగంలో నిజంగా శివుని నేత్రమల్లే.....భస్మం చేసే పని నాకే అప్పచెబుతున్నారు!.    అవునా!....అలాగా!......తమరి నామధేయం!.     నా నామధేయము!..."నిఘా నేత్రము"!......దొంగతనాలు,దోపిడీలు!.....రేగింగులు, గొలుసు దొంగతనాలు!...హత్యలు, మానభంగాలు, లంచగొండితనాలు! ఇలాంటి వాటికి కీలక పాత్ర వహిస్తుంటాను!.....నాదే ప్రధాన భూమిక!.....ముఖ్య పాత్రధారిని!.....అందుకే పోలీస్ డిపార్టుమెంటువారు!.....నన్నెంతో ఆదరిస్తూ వుంటారు!.....నా పైన ఎంతో ప్రేమ కురిపిస్తుంటారు!...నాకెంత గర్వాంగా ఉంటుందో!....చెప్పలేని ఆనందం వేస్తుంది!..నాన్నలా చూస్తుంటే!....లేకపోతె!....పాపం అందంగావున్న ఆడపిల్లని చూస్తే!....వెంటపడి వేధించి!....ప్రేమించలేదని వీరంగాలా?......ప్రాణాలతో చెలగాటాలా?......మీకు అక్కాచెల్లెళ్లు లే

"Sirastranam" ఏం విసుకుంటున్నార్రా బాబూ!....మిమ్మల్ని అంటిపెట్టుకొని! .....అయ్యో!...పది కాలాల పాటు బాగుండాలని కోరుకుంటుంటే!....ఇదా నాకు మీరిచ్చే బహుమానం!.....అంతేలే!.....మంచికి రోజులెక్కడున్నాయ్!...ఇంతకీ  నా పేరు చెప్పి మండాలి కదా!.....బోడి గిన్నెలా మొహం నేనూను!....ఇంకెవరు!.....హెల్మెట్ నాయన!....హెల్మెట్!.....అదే శిరస్త్రాణము!.......ఉంటే నిలుస్తుంది మీ ప్రాణము!....నన్నుఉద్ధరిస్తున్నట్లు!.....పెట్టుకోవాలంటే!.....ముక్కులు, మూల్గులూను!.......నేనే ఉండి చూసుకుంటే!.....ఎంత క్షేమంగా వుంటారో!.....పాపం పోలీసువారు!....పడిగాపులు పడి!..... కనిపెట్టి ప్రశ్నిస్తే కోపాలా?......మీకోసమే కదా చెబుతున్నారు!.....నాయన! మర్చిపోయావురా!....అని పరుగు పరుగునొచ్చి అమ్మ చేతికందిస్తే విసురులా? చాల్లే అని!.   ఏవండీ? హెల్మెట్ అని చేస్తున్న పని ఆపేసి!....వచ్చి ఇచ్చిన భార్య వైపు కోరా కోరా చూపులా?.......చదువుకున్నా చదువు లేనివాళ్ళలా ఆలోచిస్తావా?......ఏది ఏమైనా బాగుందా?.......తెలివి తెల్లారినట్లే ఉంది!.....చెమట పట్టేస్తోంది!.....పట్ట వచ్చేస్తోంది!.....పారెయ్యండవతల అంటావా?......చెమట పడితే తుడుచుకో!........పట

"PRASNA?????" అవునూ!.....రోజు తెల్లవారి లేవడం!.....తిండం, తిరగడం, పడుక్కోవడం!....వుంది, లేదు!......యింకా సంపాదించేద్దామా!.....పక్కోడికంటే ఇంకా గొప్పగుండాలి!.....బైకుంటే కారు!....కారుంటే చాలదు!.....మనకో  సొంత ఫ్లైట్!.....టాటా,బిర్లా, అంబానీ!.....ఆ జాబితా ప్రముఖ పారిశ్రామికవేత్తల్లా ఉంటే!.....అస్సిరిబజ్జ!...ఇంకా బాగుంటుందని!....యింకా దున్నేయ్యొచ్చని!ఇదే యావ!......ఇవే ఆలోచనలు!....ఆశకి అంతు లేదు!.....ఉన్నకొద్దీ ఇంకా కావాలనే ద్యాస!.....ఆశ ఉండచ్చు!....కానీ! ఎప్పుడూ అత్యాశ పనికి రాదు!.....ఆ ఆలోచనే ప్రమాదకరమైనది!.....ఎవరు నువ్వు?......ఇందాకనుంచి చూస్తున్నాం.!.....తెగ క్లాసు పీకుతున్నావ్?.  అవును కదూ!....నా పేరు చెప్పడం మర్చిపోయాను!.....నాలిక కర్చుకోవాల్సిందే!.....నా పేరు..."జవాబు దొరకని ప్రశ్న".....ఏవిటీ!....ఈ పేరెప్పుడూ వినలేదమ్మా!.....విడ్డూరంగా వుంది!.....అవునా!.....సరే.!.....దగ్గరకొచ్చేరు!......అదే నాక్కావలసింది!.    ఏవిటో!....అది!... చెప్పేడు!.....ఆ!...ఏం లేదు!....గ్రాహంబెల్ అంటారు!.....రైట్ సోదరులంటారు!........మేడం క్యూరీ అంటారు!......వాస్కోడిగామా అంటారు!.....ఇలా

EGIRE GAALIPATAM సంక్రాంతి వస్తే!.....మహా సందడి చేస్తాను....ఇలా ఆలా కాదు!......నన్ను చూస్తే చాలు!.....మహా సంబర పడిపోతారు!......చిన్నా పెద్దా అని లేకుండా!.....అందరికి  ఇష్టమైన దాన్ని!......గాలిలో ఎగురుతుంట్టాను!.....ఓహో.....గాలిపటమా?.....ఓహో!....గాలిపటమా కాదు!.....గాల్లో తేలే పటాన్ని!....మామూలుగా కాదు!........హద్దంటూ లేనిదాన్ని!.....యెంత ఎత్తైన ఎగిరే సమర్ధత ఉన్నదాన్ని!......నాలా ఎగిరేవారున్నారా?.....రంగు,రంగులు తయారు చేసి అమ్ముతుంటే!.....నేను కావాలంటూ పిల్లలు ఎంత అల్లరి చేస్తారో!......కానీ!.....నాకెంత భయమేస్తుందో!.....వాళ్ళ చేతిలో నేనుంటే!.....పాపం నే వొచ్చానని సంతోషంలో!.....నావైపే చూస్తూ!.....ఎక్కడ అపాయం కొని తెచ్చుకుంటారో అని!......అన్నెం పున్నెం ఎరుగని పిల్లల్ని!.....పొట్టన పెట్టేసుకుంటానో అని!.....చెబుదామన్నా!.....ఎలా!.......యెంత బాధనిపిస్తుందో!......జరగరానిది ఏది జరగకూడదని కోరుకుంటూవుంటాను!.....కొన్ని చోట్లయితే నా పండగని!....ఎంత  వేడుకగా చేసుకుంటారో!.....దారపు ఉండను పట్టుకొని!......వదులుతుంట్టే!.....నా ఆనందానికి అవధులుండవ్!.......అలా యెంత ఎతైన  ఎగరాలని అనుకుంటుటాను!........ఆకాశ

TOPI టోపీ ఎట్టెడా!....ఆడెట్రా టోపీ ఎట్టేయగలడు చూస్కో!....మకు తెల్సు టోపెడతాడని!.......బోడి పేరు చెప్పక్కర్లేదులెండి!......అంటాననుకున్నారా!.....ప్రశ్న లేదు!.....నా మర్యాదే వేరు......వాళ్ళతో నాకేంటి!..ఆ "టోపీ" నేనే......కానీ....నాది రాచ మర్యాద.....ఎవరు యి పోలిక కనిపెట్టారో గాని!.....కనిపిస్తే వుంది!.....నేనేంటి నా లెక్కేంటి!.....నాలికుంది కదా అని వాగడమే!......నీ పట్టబుర్ర కవరేజికి నేనే!.....అయ్యవారు పాపం వానోస్తే తడవకుండా చూసేది నేనే!......ఎండకి ఎండకుండా భద్రంగా కాపాడేది నేనే!.....అప్పుడప్పుడు.....నీ సోకుకి నేనే!....నన్ను ఖాతరు చేయకుండా వుండండి చూస్తాను!.....అసలు ఏమనుకుంటున్నారు! నా గురించి.!....సరిహద్దుల్లో.....మంచుగడ్డల్లో.....మనకోసం రాత్రి పగలు.....ఇంటిని మరచి.....కుటుంబ సభ్యులని విడచి.....కాపలా కాస్తున్న.....మన దేశ సైనికుల తలపై ఉన్న స్థాయి నాది!.....పోలీస్ వారు నన్ను యెంత గౌరవిస్తారు!.....వైమానిక దళం వారు నేనుంటే గాని రారు!......నావికా దళం వారికి మంచి స్నేహితురాలిని!.....ఆఖరికి!......అగ్ని మాపక దళం వారు కూడా యెంత ఆదరిస్తారో!.......అలాంటి పదవి నాది!......తెలియకపోతే మూసుక