జయప్రభాశర్మ

My article" Piracy " నన్ను చూస్తే చాలు పులైపోతార్రా బాబూ.......ఎక్కడైనా కనిపించేనో.....ఓ...పండగే పండగ......మిమ్మల్ని ఆపటం ఎవరితరం కాదురా నాయనా.....ఎందరి ఉసుర్లు పోసుకుంటున్నారో......సులభంగా దోచెయ్యటమే.....మీ పని......నా గురించి చెప్పలేదు కదూ......నేనేరా తండ్రి.......సంగీత సాహిత్య, వినోదాల విందుని.....మీరు తేరగా డబ్బులు సంపాదించే మార్గాన్ని.......చ్చి......సిగ్గులేకపోతే సరి......ఎన్నో కష్ట నష్టాలకోర్చి, వ్యయప్రయాసలతో ......పగలనక, రేయనక.......ఇంటిని, ఒంటిని మర్చిపోయి......ఆకలి, దప్పిక లేక......సర్వస్వము కళే.....అనుకొని బ్రతికి......ఊహాలోకంలో విహరిస్తూ......కళే ఊపిరిగా......ఎంతో ఆశతో....కట్టుకున్న కలల సౌధాన్ని కూల్చుతార్రా.......మీకంటూ ఏమీ రాదా......పక్కోడిది కాపీ కొడతారా......వాళ్ళు మొర్రోమని ఏడుస్తుంటే ఆనందిస్తారా.....మీరే ఆ స్థానంలో ఉంటే తెలిసేది......లేకపోతె.....ఫేస్ బుక్లో ఏదైనా పోస్ట్ చెయ్యాలంటే భయం......పెట్టేమో చచ్చేమే.......సినిమాలైతే యిహ చెప్పవసరమే లేదు......కొడితే ఏనుగు కుంభస్థలమే కొట్టాలి కదా......రాత్రికి రాత్రే కోటీశ్వరుడైపోవాలంటే ఎలా మరి.......ఇదేదో బాగుంది కదా

My article " Duvvudu Duvvena " కనిపించని సేవ చేస్తాను......పళ్ళు ఉంటాయి గాని.....మనిషిని కాను.....ఐతే మరెవరో నువ్వు చెప్పు!......చెబుతానూ....వుండండి...విసుక్కోకండి......మీ "దువ్వెనండీ" బాబూ......ఆ మాత్రం తెలుసుకోకపోతే ఎలా......ఆడవాళ్ళైతే హ్యాండు బేగుల్లోను......మగవాళ్ళైతే జేబుల్లోనూ.....బయటకెళ్లిన కూడా.....చచ్చినట్టు ఉండాలికదా.....మూసుకొని.  ఉదయం  లేచిన మొదలు ఇదే పని ...బర బరమని ....ఆ వెంట్రుకలు దువ్వేసరికే ఐపోతుంది రోజంతా......అట్నించ్చొచ్చి,ఇట్నించ్చొచ్చి......అద్దంలో పదిసార్లు చూసుకుంటూ......తినేస్తారు నా ప్రాణాన్ని......చ్చి....న బతుకు బద్దలవ......ఎందుకు పుట్టానో తెలీదు.....దరిద్రకొట్టు జన్మాని, దరిద్రకొట్టు జన్మ.....పోనీ సుబ్రన్గా ఉంటాయా.....ఆ బుర్రలు.....కంపు ముద్ద....యాక్....చుండ్రులు, పేలు, మురికిలు, చెమటలు.......ఇన్ని, అన్ని అని చెప్పతరమా....పోనీ హమ్మయ్య.....తలంటు స్నానం చేశారనుకుంటే......నన్ను సుబ్బరమ్ చేస్తే కదా.....హబ్బే.....అంత సీన్ లేదు.....ఒళ్ళు వంగొద్దు....ఆ చెండాలాన్ని నేనే భరించాలి మళ్లీ.....ఎన్ని పాట్లో ఈ బతుక్కి....ఎవరికి చెప్పాలి నా భాధ.....ఇ

My article " Salam Saab " ఖాకి దుస్తులు ....తలపై టోపీ.....చేతిలో టార్చులైటు....విజిల్...సైకిల్.....యివి ఖచ్చితంగా ఉండాల్సిందే...ఈపాటికి అర్ధమైపోయుంటుంది.....నేనెవరో!.....నేపాల్ నుంచి వలస వచ్చిన గూర్ఖాని.....మీ అందరి రక్షణకై పాటుపడేవాణ్ణి.....రాత్రంతా మేల్కొని మీకు కాపలా కాచేవాణ్ణి.....నిశాచరుడనై తిరుగుతున్నా.....ఎలాంటివారినైనా నిలబెట్టి.....ప్రశ్నిస్తారేమో పోలీసుయంత్రాంగం.....కానీ.....మమ్మల్ని మాత్రం.....అభిమానించి.....అనుమానించని ఘనత .....మా ఒక్కరికే దక్కింది.     ప్రతీ అపార్టుమెంట్లలో.....కాలనీలలో......కార్యాలయాలలో.....కాపలాదారులున్నా......మేముండాల్సిందే......ఆ గొప్పతనం కూడా మాదే.....ఈ ఆనందమే మాకెంతో ఉత్సాహాన్నిస్తుంది...ఆర్మీజనరల్ చెప్పినట్టుగా....చావంటే భయం లేనివాడు.......ఎవరంటే.....ఒక్క గూర్ఖా మాత్రమే.....అనీ ఆనాడే సెలవిచ్చారు.....యిది నిజం....మాకు చావంటే భయం లేదు.....ఎలాంటి దోపిడీలు,దొంగతనాలు జరిగినా....ఎదుర్కొనే శక్తి మాది.....మా వృత్తి ధర్మాన్ని....నిస్వార్ధంగా,నిజాయితీగా.....అంకిత భావంతో కొనసాగటమే మా లక్ష్యం.....ప్రతీ నెల, ప్రతీ యింటివారు యిచ్చే రూపాయలే....మా జీవన

My article "Aashada maasam" ఏవిటమ్మా ఈ ఎండలు......చంపేస్తున్నాయి.....హుస్షూ,హూస్షూ.....అనుకుంటూ.....విసుక్కుంటారే......ఎప్పుడు చల్లబడుతుందా......అనీ.....రేవటి నక్కలా ఎదురుచూస్తూంటారే....వర్షాల కోసం....ఏవైందమ్మా యిప్పుడు మరి....అబ్బా....ఛస్తున్నామనుకో.....ఒకటే ముసురులంటారా.......బాగుందమ్మా,బాగుంది....అంతా మీ ఇష్టమేనా....అనుభవించాల్సిందే.....తప్పదు......ఎవరీ గయ్యాళి సూర్యకాంతం.....అనుకుంటున్నారా?...నేనండీ బాబూ ఆషాడాన్ని.....మూడు చెరువుల నీళ్లు తాగించేదాన్ని....అః..ఆరు చెరువుల నీళ్లు తాగించేదాన్ని.....లేకపోతె ఏంటీ.....నన్ను గుర్తించరా...ఆషాడం అనగానే.....చీత్కారాలా?.....ఛీదరింపులా?.....చీమలు,దోమలు,ఈగలు,పురుగులు వాలుతూ.....చంపేస్తున్నాయని అంటారా......అసహ్యించుకుంటారా..తినే పదార్ధాలమీద మూతలు పెట్టుకోండి.....శుచిగా,సుబ్బరంగా  ఉంచుకోండి...ఎవరు కాదన్నారు....అంతేగాని నన్ను నిందించ కండి....దీన్నే అంటారు" తలపాగా చుట్టుకోలేక బుర్ర వంకని"...ఆ....ఆషాడం కదండీ....ఒంట్లో అలాగే ఉంటుంది మరి.....ఈ నాల్ర్రోజులు అంతే...ఏంటా నిందలూ....మలేరియా వస్తే నేనే.....టైఫాయిడ్ వస్తే నేనే....వాంతుల

My article "Addapuseela" విజయనగరం జిల్లా.......పార్వతీపురం పట్టణానికి.... మూడు కిలోమీటర్ల దూరంలో....పార్వతీపురం,కళింగపట్నం ముప్ఫైఏడవ నెంబర్ జాతీయ రహదారినానుకొని......తోటపల్లి నాగావళి వంతెనకు.....అతి చేరువలో..... పచ్చని పంట పొలాలు, చల్లని పైరగాలులు...ఆహ్లాదకర వాతావరణంలో.....శివుడు కొలువున్న.....నా నామం..."అడ్డా పుసిల" అన్న గ్రామం.....కొన్ని వందల ఏళ్ళ క్రితం .....శివుడు వెలసిన క్షేత్రం.....కొలిచిన భక్తుల కోర్కెలు తీర్చే స్థలం.....నాగావళి శబ్దతరంగాలకి పులకించి ......తన ప్రియసఖి గంగను తలచుకొంటూ......ఆనందపారవశ్యాన ఉప్పొంగి పోతున్న.....పరమేశ్వర నిలయం....అడిగిన వరములిచ్చే బోళా సెంకర హృదయం.....పూర్వం నా గ్రామం పేరు "అద్యాపుసిల"గా ఉండేది........కాలక్రమేణా"అడ్డాపుసిల"గా మారిపోయాను.......కొండకు దిగువభాగాన......గుహలాంటి ప్రాంతాన.....వెలసిన మహేశ్వరుడు, భక్తులు అత్యంత భారీ నందీశ్వరుని నెలకొల్పిన తీరు......చూస్తుంటే చూడాలనిపిస్తుంది ........కదలి రావాలనిపించదు...... రమణీయమైన ప్రక్రుతి అందాలను.....వీక్షించుటకు రెండుకళ్లు చాలవు  అనుటలో సందేహం లేదు....... ..స్వ

My article "Gachakaya poda" నేనేంటో, నా చరిత్ర ఏంటో....ఎంత మందికి తెలుసో చెప్పండి?...తెలియదని నాకు తెలుసు.....ఇంచుమించు మరుగైపోయినట్టే కదా!.....ఎలా తెలుస్తుంది?......నేనంటూ ఉంటే తెలిసేది...అందుకే ఇప్పటివారికి తెలియజేయాలనే తపనతో వచ్చా .....ఇంతకీ నేనెవరో చెబుతున్నా......చెప్పేస్తున్నా...అబ్బా....నసపెట్టక చెప్పూ....అనీ విసుకుంటున్నారు కదూ!....అదేనండీ మీ గచ్చపొదని... గచ్చకాయల్ని కాచే పొదని...."గచ్చకాయ" అనీ పేరైన విన్నారా కనీసం...ఆ..వింటే ఎంత...వినకపోతే ఎంత....పోవే అనకండి....వినండి చెప్పింది......నా గొప్పతనం గురించి మీకేం తెలుసు!.......నేను ఎక్కడ పుట్టి పెరుగుతానో తెలుసా?.....ఉష్ణమండల మెట్ట ప్రాంతాల్లో. నాకు వాతావరణ మార్పులతో సంబంధం లేదు.....ఎలాంటి వాతావరణం ఐనా తట్టుకొనే శక్తి నాది.....అతివృష్టి, అనావృష్టిలతో అస్సలు పని లేదు....  నే పుట్టినమొదలుకొని ......ముళ్లతోనే వుంటాను.....నా కాండం,ఆకులు,పువ్వులు అన్ని ముళ్ల మయం...నే పువ్వులు పూచి......ఆ పైన కాయ కాచి.....ఆ కాయ లోపల అసలు కాయగా తయారవుతాను.....పైనున్న కాయ కోలగా రెండు డొక్కలు కలిపినట్టుగా ఉంటుందన్న మాట.....తల్లి గర్భం

నేనంటే పెద్దగా పట్టించుకోనివారు......కార్తీకమాసం వచ్చిందంటే మాత్రం తెగ ఎగబడతారు.....ఎందుకంటే ఆ  మాసంలో నా ప్రాధాన్యత అటువంటిది మరి....విరివిగా పువ్వులు పూస్తూ, ఎంతో ఆనందాన్ని ఇవ్వటమే కాకుండా....ఆ కాలంలో బాగా ఉపయోగపడుతుంటాను.....నా కాయలు కోసుకొని కూర వండుకుంటారు తెలుసా?....ఎగపాకిరి మరీను.నే పువ్వులతో విరబూసి....తెల్ల కొంగలు వాలినట్లుగా.....యెంత సొగసుగా ఉంటానో చెప్పలేను.....దారిలో వెళిపోతున్న వాళ్ళు.....నిల్చొని చూసి వెళ్తుంటారు......అనీ .....అనుకుంటున్నారా....హబ్బే......చూడరు....చూసి కర్రలతో, కంపలతో....ఎలా దూసేద్దామా....అనే ఆలోచన...... నా పువ్వులు అంత విశిష్టమైనవి...... పూజకి తీసుకెళ్లి, కార్తీక దామోదరుడికి పెట్టేస్తే.....పుణ్యం వచ్చేస్తుందని......అంత మమకారం నాపైన....ఎందుకంటే శివునికి మహాప్రీతికరమైనదాన్నని....ఎక్కడైనా కనిపించేనా?...వదిలితే ఒట్టు.....బోల్డ్ వరాలు శివుడు కురిపించాలి కదా.....పైసాతో అసలు పని ఉండదు.....ఎంచక్కా నన్ను లాగేసి పీకేసి......నాలుగు పువ్వులు కోసేస్తే.......బోళా సెంకరుడు ....ఇచ్చేస్తాడు వరాలు......అంతటితో ఆగుతారా?......నా కాయలు కూర తింటే .....ఎంతో మంచిదట......ఎంతో ఆ

1.    Aha Agakarakai వచ్చేసా.....ఎవరని అనుకుంటున్నారా.......నాకు తెల్సు......మీరనుకుంటారని.....ఆషాడం నుంచి.....నాకోసం వెతుకులాటే.....మిడిగుడ్లేసుకొని.....నే కనిపిస్తే.....పెద్ద నిధి దొరికినట్టే ఫీలింగు....అంత మోజన్న మాట ......నన్ను చూస్తే....యింకా మీకు వెలగలేదనుకుంటాను.......బాబోయ్......ఆగకరకాయనండి బాబూ.......ఉత్తరాంధ్ర పల్లెల్లో ఐతే......అంగాకరకాయ్ అని అంటారు...పొట్టిగా బుడతలా వుంటాను గాని......రుచి అద్భుతం ....అమోఘం.....తింటే వదలరు......లేకపోతె ఏంటీ......ఎక్కడో అడివి లో దుంప.....ఎవరు పాతేరని.....ఎవరు పెంచారని.....అక్కడ ...ఓ....తీగలు పాకిరేసి......కాయలు తెగ కాసేస్తుంటే.....ఏ మహానుభావుడు......డేగకళ్లు పెట్టుకొని కనిపెట్టేశాడో గాని.....తస్సాదియ్యా....అదిమొదలు నన్ను వదిలితే ఒట్టు.....పాపం నా అడివి బిడ్డల చెవిలో పువ్వులు బాగా పెట్టి.......బుట్టలు,బుట్టలు తెచ్చేసి......వ్యాపారం మూడు పువ్వులు.....ఆరు కాయలుగా చేస్తున్నారంటే.......నమ్ముతారా......అంత గిరాకీ అండి నాకు......కూరగాయాలన్నింటిలో.......ఆకాశాన్నంటే ధర నాదే......వందల్లో వుంటాను......నా రేంజె వేరు ......నన్ను తినాలంటే కాస్త